ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Κου ΠΑΣΧΑΛΗ ΧΛΟΨΙΟΥΔΗ ΣΤΟ PERISTERI ACADEMIES

Κοντεύει μια εξαετία στον Ηρακλή Περιστερίου και στα τμήματα υποδομής του και χωρίς να ξεχνά τη γεννέτειρα και τον ΑΠΟ Αταλάντης, δείχνει ότι πλέον τον αισθάνεται ως δεύτερο σπίτι του.

Όσοι τον ξέρουν, υποστηρίζουν ότι ο μόνος και σίγουρος τρόπος για να τον κερδίσει ένας ποδοσφαιριστής, είναι να προσπαθεί αδιάκοπα στο χορτάρι. Διαφορετικά θα χρειαστεί ένα ζευγάρι ωτασπίδες για τον περιορισμό των ντεσιμπέλ.

Προσκεκλημένος του Peristeri-academies ο τεχνικός του αντρικού και του εφηβικού τμήματος τουΗρακλή Περιστερίου, Πασχάλης Χλοψιούδης. Το παράδοξο; Ήταν μια συζήτηση χαμηλών τόνων!

– Από φέτος είσαι και στην πρώτη ομάδα. Ήταν μία εύκολη απάντηση στην πρόταση του συλλόγου;

“Είμαι στον Ηρακλή από το 2012. Στα τμήματα υποδομής του πάντα. Από εφηβικό μέχρι και προτζούνιορ και αστεράκια. Όταν μου έγινε η πρόταση, δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ περισσότερο, το δέχθηκα με χαρά. Άλλωστε με τα περισσότερα παιδιά έχουμε δουλέψει μαζί στην Ακαδημία, είχα εικόνα του τμήματος και αυτό νομίζω ότι έπαιξε ρόλο και στην απόφαση του συλλόγου να μου προτείνει αυτή τη θέση.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μία στασιμότητα στο κομμάτι της προώθησης των δικών μας παιδιών. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα, τελειώνοντας το παιχνίδι μπαράζ στο τέλος της περσινής χρονιάς ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής στο φύλλο αγώνα ήταν γεννημένος το 1996. Υπήρχε δηλαδή ένα μεγάλο κενό στις χρονιές 1997, 1998 και κάτω.

Κι ερχόμαστε φέτος να έχουμε 99άρηδες που ολοκλήρωσαν στα τμήματα υποδομής, ακόμη και γεννημένους το 2000 και το 2002, να είναι στη διάθεση της πρώτης ομάδας. Αυτό ήταν και εξακολουθεί να είναι το μεγάλο στοίχημα και της ομάδας και δικό μου, ώστε τα επόμενα χρόνια το αντρικό τμήμα να απαρτίζεται στη μεγάλη πλειοψηφία από δικά του παιδιά, τα οποία θα πλαισιώνουν κάποιοι ποδοσφαιριστές με μεγαλύτερη εμπειρία που θα έχουν καθοδηγητικό ρόλο.

Αυτό ισχύει και θα συνεχίσει να ισχύει, είτε είμαι εγώ προπονητής, είτε όχι, αφού όπως ξέρεις σε αυτή τη δουλειά μετρούν και τα αποτελέσματα”.

– Τώρα μου περιορίζεις τη κουβέντα στο αντρικό, αλλά η ερώτηση έρχεται αβίαστα. Αυτο το στοίχημα συμβαδίζει με την πεποίθηση ότι ο Ηρακλής που έχασε πέρσι την άνοδο στα μπαράζ, πρέπει να ανέβει φέτος;

“Τους στόχους τους βάζουμε εμείς. Γνωρίζαμε αυτή την ιδιαιτερότητα, όταν είπαμε ότι πάμε για να ανέβουμε. Δεν είπαμε “πάμε και ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει”. Προχωράμε έχοντας στην άκρη του μυαλού μας την άνοδο. Θέλουμε να ανέβουμε.

Κι αυτο το λέμε γιατί ξέρουμε, ξέρω τα παιδιά. Τα τελευταία χρόνια και το εφηβικό μας και το παιδικό μας, έχουν σειρά διακρίσεων και σε ατομικό επίπεδο με παρουσία στις Μικτές, αλλά και σε συλλογικό. Πέρσι το παιδικό μας ήταν στις 4 καλύτερες ομάδες της Αθήνας και το εφηβικό τα τελευταία τρία χρόνια ήταν στο γκρουπ των ισχυρών και μόνο πέρσι δεν περάσαμε στους “16”. Τα παιδιά, για την ηλικία τους, έχουν εμπειρία διαχείρισης υψηλών στόχων.

Τα παιχνίδια με την Πετρούπολη και τον Νεοπεντελικό, τα τελειώσαμε έχοντας στην ομάδα έναν 99άρη, δύο του 2000 και έναν του 2002, ηλικίες που αναλογικά απουσίαζαν τα προηγούμενα χρόνια”.

– Ποιος είναι ο μεσομακροπρόθεσμος στόχος;

“ Η δουλειά σε μία ομάδα όπως είναι ο Ηρακλής είναι και πρέπει να είναι συλλογική. Αυτή τη στιγμή η προπονητική ομάδα αποτελείται από καταρτισμένους ανθρώπους του ποδοσφαίρου, πτυχιούχους με εμπειρία στις μικρές ηλικίες και δουλεύει πάρα πολύ όχι μόνο πάνω στις γενικές αρχές, αλλά και στις ιδιαίτερες ικανότητες και χαρακτηριστικά του κάθε ποδοσφαιριστή.

Όταν λοιπόν υπάρχει ενιαία σκέψη και φιλοσοφία στα ηλικιακά κλιμάκια, γίνεται ευκολότερη και η μετάβαση από τμήμα σε τμήμα. Σαφώς και η δυναμικότητα θα εξαρτηθεί και από την ποιότητα κάθε φουρνιάς ποδοσφαιριστών, αλλά αυτό έχει να κάνει με το “ταβάνι” της κάθε ομάδας. Η ελάχιστη αποδοτικότητα χρόνο με τον χρόνο αυξάνεται και περιορίζονται τα χαώδη up and down του παρελθόντος.

Αυτός είναι ο στόχος: δουλεμένα παιδιά, με στέρεες βάσεις, που θα βάζουν στόχους. Είναι σημαντικό να έχεις πάντα στόχους. Ακόμη και σε μία χρονιά που εξελίσσεται αδιάφορα, να βρίσκεις τον τρόπο, να ανακαλύπτεις ακόμη κι αν δεν είναι προφανείς, στόχους. Το χειρότερο είναι να λιμνάζεις, να γίνεσαι αδιάφορος σ’ αυτό που αγαπάς”.

– Πόσα παιδιά ανέβηκαν φέτος στην πρώτη ομάδα;

“Συνολικά επτά παιδιά είναι γεννημένα από το 1999 και κάτω. Δεν είναι δηλαδή παιδιά που ολοκλήρωσαν τη θητεία τους στα τμήματα υποδομής. Υπάρχουν γεννημένοι το 2000 και το 2002 ακόμη, που μπορούν το Σαββατοκύριακο να αγωνιστούν και με το τμήμα Νέων, εφ’ όσον δεν βρίσκονται στην αποστολή του αντρικού τμήματος”.

– Από το φετινό εφηβικό, υπάρχουν ενδείξεις για τον αριθμό των παικτών που θα βρίσκονται με σιγουριά στο αντρικό τμήμα της επόμενης χρονιάς;

“Εγώ μπορώ να σου πω με σιγουριά, ότι από πλευράς προδιαγραφών υπάρχουν τουλάχιστον 5-6 παιδιά που θα έχουν θέση στην αντρική ομάδα. Αλλά κανείς δεν ξέρει τι τελικά θα γίνει, γιατί θα σου πω το πιο απλό: στις εξετάσεις κάνουν τον εκπαιδευτικό τους στόχο πραγματικότητα και περνούν σε μία σχολή της περιφέρειας. Αυτόματα παύουν να είναι στη διάθεση του συλλόγου.

Και να έχεις υπ’ όψιν σου, ότι πάνω από το 70% των παιδιών μας είναι μαθητές του 17 και άνω, είναι δηλαδή παιδιά με υψηλούς στόχους και στην εκπαίδευση”.

– Αλήθεια, σε αυτή την περίπτωση τι γίνεται;

“Ο Ηρακλής θέλει τα παιδιά του να παίζουν, να εξελίσσονται. Αυτό λοιπόν που κάνει, είναι να δίνει το δελτίο στον ποδοσφαιριστή, προκειμένου να μπορεί να παίξει σε κάποια ομάδα της πόλης που θα σπουδασει τα επόμενα χρόνια και αυτό που ζητάει είναι εφ’όσον επιστρέψουν στην Αθήνα, να είναι και πάλι μαζί μας”.

– Οι Νέοι ξεκίνησαν με 5/5. Υπάρχουν υψηλοί στόχοι;

“Σου ξαναλέω ότι αυτό που θέλω από τα παιδιά είναι να βάζουν διαρκώς στόχους στη ζωή τους. Είτε ατομικούς, είτε συλλογικούς αν λειτουργούν μέσα σε μία ομάδα ανθρώπων. Όταν κάποιος έχει στόχους και τους διεκδικεί, μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα.

Από κει και πέρα ο πρώτος μας στόχος σαν ομάδα, είναι να περάσουμε στο γκρουπ των ισχυρών. Να τερματίσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται, για να πάρουμε και τα ανάλογα βαθμολογικά μπόνους στον επόμενο γύρο. Και σίγουρα από κει και πέρα να πάμε στους “16”, γιατί μετά είναι νοκ άουτ παιχνίδια και είναι διαφορετική διαδικασία”.

– Σκορ 3-1 τη 2η αγωνιστική τρεις διαφορετικοί σκόρερς. 6-1 την 4η αγωνιστική έξι διαφορετικοί σκόρερς, 6-1 την 5η αγωνιστική έξι διαφορετικοί σκόρερς. Με εξαίρεση τον Νίτα που και λόγω θέσης βρίσκεται τακτικά στη λίστα των σκόρερς, η ομάδα δείχνει να παίρνει γκολ από ένα αρκετά μεγάλο αριθμό ποδοσφαιριστών. Προφανώς είναι κάτι που δεν έτυχε, πέτυχε.

“Δεν έχει νόημα να μπούμε σε πολύ τακτικά θέματα, από τη στιγμή που υπάρχει μια πολύ καλή φουρνιά ποδοσφαιριστών αυτή τη στιγμή στο τμήμα Νέων, δουλέμενων μέσα από την Ακαδημία, που μπορούν στο μεσοεπιθετικό κομμάτι να παίξουν χωρίς υπερβολή όλες τις θέσεις.

Στην ενδεκάδα του παιχνιδιού, υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ ποδοσφαιριστές που έχουν τη δυνατότητα αν βρουν φάσεις σε θεση πλεονεκτική απέναντι στην αντίπαλη εστία, να σκοράρουν. Και τις βρίσκουν και σκοράρουν.

Επιπλέον η πολιτική μας είναι ότι όλοι οι διαθέσιμοι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να παίρνουν τον απαραίτητο χρόνο συμμετοχής, οπότε η διαρκής ανανέωση του σχήματος μέσα στους αγώνες οδηγεί και αυτή στο παραπάνω αποτέλεσμα. Είναι κάτι που το θέλουμε και το επιδιώκουμε. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα είναι στην τελική πάσα και ποιος στην τελική προσπάθεια. Αυτό που θέλουμε είναι και τα δυο να γίνουν με τον καλύτερο τρόπο”.

– Πώς θέλεις να τελειώσει αυτή η χρονιά;

“Στο αντρικό δεν ξεκινήσαμε όπως θα έπρεπε, αλλά θέλω να πανηγυρίσουμε μία άνοδο. Πέρσι βρεθήκαμε στα μπαράζ, φέτος θα πρέπει τουλάχιστον να είμαστε και πάλι εκεί.

Στο εφηβικό, όπως σου είπα, οι στόχοι κατακτώνται ένας ένας. Θέλουμε να πάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε. Την υγειά μας να έχουμε και όλα τα υπόλοιπα, είναι στο χέρι μας”.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Το πρώτο ποδοσφαιρικό δελτίο (σε αντρικό τμήμα) ήταν το 1986 στον ΑΠΟ Αταλάντη, με τον οποίο αγωνίστηκε στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣΦθιώτιδας και στην Δ’ εθνική. Ακολούθησαν ο Ευαγόρας και ο Αγιος Θωμάς Σχηματαρίου και ολοκλήρωσε στον Αμφιάραο Καλάμου.

Στο μεταξύ είχε ξεκινήσει η ενασχόληση με τα τμήματα υποδομής των συλλόγων με τους οποίους συνεργάστηκε (στον Αμφιάραο υπήρξε και βοηθός προπονητή). Συνεργάστηκε με την Ένωση Περιστερίου, το Δάσος Χαϊδαρίου, την Ανθούπολη και την τελευταία εξαετία βρίσκεται στον Ηρακλή. Παράλληλα εργάστηκε στις ακαδημίες της ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο σάλας (είναι κάτοχος του UEFA BΣάλας), ενώ από φέτος είναι μέλος στο προπονητικό επιτελείο του “νεόδμητου” τμήματος που ανήκει στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό.

Είναι κάτοχος του διπλώματος UEFA B.